len wg. Renaty

Nie pomogłyście mi koleżanki (koledzy?) za bardzo z tym znajdowaniem polskiego bloga o bliskiej mi estetyce. Trudno. Będę szukać dalej.
Jednak po publikacji ostatnich moich lniano-szarych postów wypłynęła bardzo pozytywna rzecz. 
Jest kilka osób, które ten kierunek chętnie lub nieśmiale, ale jednak obrałyby. Są też przeciwnicy co absolutnie nie dziwi. Tak powinno być. Dzięki komentarzom pojawiły się pomysły na nowe tematy, a to bardzo cenne. Dziękuję.

Dzisiaj jednak nie o tym. 

Wspominając o lnach miałam przez cały czas w głowie prace jednej Pani.

 Znacie ją zapewne wszyscy.

to Renata z 

Domu Artystycznego

Renata nie gardzi kolorami. 

Komponuje piękne wielobarwne patchworki i quilty, ale ja wyłuskuję z jej wpisów i projektów te, które pachną naturą. 

Najbardziej lubię jej instagramowe pstryki.

Poprosiłam ją o kilka zdjęć.

Obrazki, które przesłała ułożyły się w piękną opowieść.

To chyba przez tą zmienną, zimową aurę, którą widzę za oknem:)

Spójrzcie. 

Widzicie kolor śniegowego nieba przysłoniętego padającymi, ogromnymi płatkami ściegu?

i ciemność, która nagle się pojawia?

To znowu słońce wychodzi zza chmur i rozświetla ziemię i drzewa.

Zapowiada wiosnę.

Prawda, że len pięknie opowiada?:)

Renato bardzo dziękuję za śliczne zdjęcia.

Pozdrawiam wszystkich.